Pochodzą one nie tylko z Warmii i Mazur, ale także z Gruzji, Francji, Turkmenistanu, Turcji i Australii.

Najstarsze alegaty niemieckie datowane są na 1836–1941, a ich autorami byli m.in.: H. Conwentz, G. Enderlein, O. Herweg, K. Hueck, E. Klinsmann, H. Steffen. Wiele z tych roślin to dziś gatunki chronione, rzadkie i zagrożone wyginięciem.

Większość zachowała się w dobrym stanie, choć wymagała przemrożenia w –30 °C. W niektórych wymieniono fascykuły i zastosowano papier bezkwasowy.

W lepszym stanie przetrwały zbiory autorów polskich z lat 1962–2018, m.in. profesorów: H. Ciecierskiej, M. Dynowskiej, Cz. Hołdyńskiego, A. Jutrzenki-Trzebiatowskiego, T. Korniaka, B. Polakowskiego.

To wyjątkowe dziedzictwo botaniczne wzbogaca nasze zbiory i pozwala ocalić pamięć o florze wielu zakątków świata.